'Emma wil leven' vanaf januari 2019 in het theater te zien

 De aangrijpende documentaire ‘ Emma wil leven’  werd gemaakt door Jessica Villerius en vorig jaar november uitgezonden. Máár liefst 651.000 mensen zagen de uitzending op BNN en deze liet een grote indruk achter op velen. ‘Emma wil leven’ was het best bekeken online programma van 2016 en volgde Emma’s strijd tegen anorexia, een strijd die ze dapper aangaat maar helaas niet zal winnen. De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie deelde hiervoor de NVvP-Media Prijs uit en wil hiermee de aandacht voor psychiatrie in de media stimuleren. De documentaire bereikte één op de twee jongeren en deed veel stof opwaaien over het onderwerp Anorexia Nervosa. 

Emma’s laatste wens

In de documentaire ‘Emma wil leven’ lijdt de achttienjarige Emma al zes jaar aan Anorexia Nervosa. Ze heeft al ontzettend veel gedwongen opnames achter de rug waarbij er gedwongen voedsel wordt toegediend. Ze voelt zich extreem eenzaam doordat ‘ niemand’ haar strijd lijkt te begrijpen of de ziekte en het effect ervan.

Het is een zware strijd zowel lichamelijk als psychisch, na jaren van minimaal aankomen en weer vermageren wordt de reguliere hulpverlening voor Emma stop gezet. Haar behandelende artsen willen haar niet langer gedwongen opnemen en dwangvoeding geven. Emma vraagt het onmogelijke van haar ouders, ze vraagt hen of ze haar willen laten gaan. Haar laatste wens en redmiddel is een behandeling in Portugal. Hier zit de Human Concern kliniek, een kliniek die gespecialiseerd is in het behandelen van patiënten met een langdurige eetstoornis en patiënten die al meerdere malen behandeld zijn zonder succes. Emma kiest met deze keuze voor het leven en ze wilt de strijd aangaan met haar ziekte Anorexia Nervosa.

In Portugal zien we dat Emma een grote opleving heeft en uitspreekt dat ze wil leven en haar ziekte wil overwinnen. Ze heeft hoop op een goede afloop en filmt zichzelf tijdens haar strijd. We zien een levenslustige jonge meid die ondanks haar slechte gezondheid, een vrolijk en opgewekt karakter laat zien. Ze heeft humor en charisma, waardoor de documentaire met een lach en een traan ontvangen werd. We zien Emma zelf aan het woord en ook haar ouders, familie, vrienden en behandelaars. Wat de documentaire een prachtig portret maakt van een prachtige meid.

De strijd van Emma

Helaas is Emma’s opleving maar van korte duur, door haar langdurige strijd met Anorexia is haar lichaam te zwak geworden om nog te herstellen. De aangerichte schade blijkt te groot te zijn en hoewel haar geest nog wilt blijven vechten, geeft haar lichaam het langzaam op. Emma overlijd op slechts achttienjarige leeftijd aan de gevolgen van Anorexia. Haar strijd en overlijden wordt emotioneel ontvangen in heel Nederland en zorgt tegelijkertijd voor een belangrijk nalatenschap, er ontstaat meer begrip en bewustwording. Ook worden de gevaren en complexiteit van Anorexia duidelijker dan ooit.

De documentaire doet een hoop stof opwaaien in de media en bij de psychiatrie. Mag je een achttienjarige opgeven na zes jaar en is het huidige behandelplan wel de juiste? Werkt een gedwongen opname niet alleen averrechts bij een ziekte zoals Anorexia en wat kan er wel aan gedaan worden? Vragen waar men zich over kan buigen en die door Emma’s lot en strijd onder de aandacht worden gebracht. Het theaterstuk ‘Emma wil leven’ zal een monoloog worden en pas volgend jaar wordt er bekendgemaakt wie de voorstellingen zal gaan spelen.